Κρυφή μου θάλασσα-Αρετή Κετιμέ

ΚΡΥΦΗ ΜΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΤΑ ΤΟΣΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΟΥ!!!

Ο Ιωάννης Αλταμούρας (Φλωρεντία ή Νεάπολη Ιταλίας, 1852 – Σπέτσες, Μάιος 1878) ήταν έλληνας ζωγράφος του 19ου αι., ο οποίος διακρίθηκε κυρίως για τις θαλασσογραφίες του.

Yiannis Kotsiras - Χάντρα Θαλασσιά - Hantra Thalassia Official Video Clip

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!!!!!

Μια Μέρα 
εκτός πλαισίων...

γιατί το ''ταξίδι''
.....θέλει άνεση

Πότε θα πάμε απέναντι ?
Χρόνια περπατήσαμε τίς ίδιες στεριές στα ίδια πλακάκια της παραλίας πού άπειρες φορές τα μετρήσαμε...
Πότε θα πάμε?
Θάλασσες μού είπες ο κόσμος καί νησιά παραδεισένια γεμάτα δροσιές και νάματα
Πότε?
Οι ώρες γέρασαν να μας περιμένουν καί τα μνήματα γέμισαν αγάλματα καί καντήλια αναμένα...
Πότε?
Να με κάψουνε θέλω...
στάχτες μοιρασμένες στα κύμματα...
θάλασσα να μεταμορφωθώ, νάνοίγω δρόμους να περνώ...
να μη υπάρχω γιά κανέναν...

Μιά ζωή ονειροβατώ και εσύ τροφοδοτείς το όνειρο με τίς υποσχέσεις σου ...και τίς απατηλές σου αποδράσεις ...δρόμους χαράζεις
ζωγραφίζωντας...
δρόμους στήν θάλασσα
Βυθός... αφρός...ουρανός...
σαν τον Οδυσέα πλανήθηκε δές.

μοναδικό θέαμα.......... 

'

Μαγεμένο καράβι!!!

Παγόβουνο στο Νότιο Ατλαντικό ...






ωραίο ψαράκι!!!






Η θάλασσα είναι μαγευτική αλλα ταυτόχρονα και άγρια!!!

Παραλία Λεμεσού στην Κύπρο
απλά φανταστικό!!!

Φέρτε μου τη θάλασσα (Μίκης Θεοδωράκης & Νίκος Γκάτσος)

ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ!!!!!

Ένα Oπλο του συνολικού σπαρτιατικού στρατού που λησμονείται κατ’ επανάληψη, είναι το ναυτικό. Οι Σπαρτιάτες δεν είχαν ναυτική παράδοση, ούτε απέκτησαν ποτέ. Όμως, το σημαντικό σπαρτιατικό ναυτικό ήταν μια πραγματικότητα η οποία οφειλόταν στους Λάκωνες περιοίκους. Αργότερα, στην Κλασσική εποχή, το κοινό Πελοποννησιακό ναυτικό προερχόταν κυρίως από τους Πελοποννήσιους συμμάχους. Μετά το τέλος της ηγεμονίας της (371 π.Χ.), η Σπάρτη έμεινε ουσιαστικά χωρίς ναυτικές δυνάμεις μέχρι την εποχή του βασιλιά (και όχι «τυράννου») Νάβιδος, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την τελευταία αναλαμπή του Σπαρτιατικού Ναυτικού.

Η ναυτική παράδοση των παράκτιων Λακώνων περιοίκων, που ήταν κυρίως προ-δωριείς, αρχίζει τουλάχιστον από τη Μυκηναϊκή εποχή, όταν οι Λακεδαιμόνιοι Αχαιοί έλαβαν μέρος στα Τρωικά με 60 πλοία. Ο αποικισμός Σπαρτιατών Δωριέων και Λακώνων προ-δωριέων στην Κρήτη, στη Μήλο, στη Θήρα, καθώς και στην Κνίδο στην μικρασιατική ακτή, δείχνει ότι η λακωνική ναυτιλία συνεχίστηκε κατά τη Γεωμετρική Εποχή (11ος-8ος αι. πΧ). Το ίδιο αποδεικνύει και η ναυτική επιχείρηση της ίδρυσης του Τάραντα στη νότια Ιταλία από τους «Παρθενίες» της Σπάρτης (706/5 π.Χ.), οι οποίοι ξεκίνησαν από το Γύθειο.

Το σπαρτιατικό κράτος δεν είχε εδαφική διέξοδο στην θάλασσα μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα, αλλά η αποικιστική συνεργασία Δωριέων και προ-δωριέων κατά τη Γεωμετρική περίοδο ήταν συνηθες φαινόμενο. Οι μόνοι Λάκωνες Δωριείς που απέκτησαν κάποια ναυτική εμπειρία ήταν οι Σπαρτιάτες άποικοι στο Γύθειο και στα Κύθηρα.

Κατά την Αρχαϊκή Περίοδο (700-480 πΧ) θεωρείται βέβαιο ότι η Σπάρτη διέθετε ναυτική δύναμη πεντηκοντόρων, ενδεχομένως και διήρων, προερχόμενη από τους Λάκωνες περιοίκους. Το 524 διενεργείται η μεγάλη κοινή επιχείρηση του σπαρτιατικού και του κορινθιακού ναυτικού για την ανατροπή του Πολυκράτη, του πανίσχυρου τυράννου της Σάμου. Αυτή η εκστρατεία απέτυχε λόγω της ναυτικής ισχύος της τελευταίας. Ο Ευσέβιος στον «Κατάλογο των θαλασσοκρατοριών», όπως αποκαλείται η αναφορά του αρχαίου συγγραφέα στις ισχυρότερες ναυτικές δυνάμεις της Αρχαϊκής εποχής, αναφέρει τη Σπάρτη ως θαλασσοκράτειρα κατά τα έτη 517-5 π.Χ. Κάτι τέτοιο θεωρείται ότι δεν ισχύει, όταν υπήρχαν ναυτικές δυνάμεις όπως η Κόρινθος, η Αίγινα, η Μίλητος, η Σάμος κ.α., αλλά αποδεικνύει –όπως και η εκστρατεία εναντίον του Πολυκράτη– ότι οι Σπαρτιάτες είχαν στη διάθεση τους έναν μικρό αλλά υπολογίσιμο στόλο. Οι περίοικοι που έδιναν πλοία για τον στόλο, ήταν αποκλειστικά Λάκωνες επειδή οι παράκτιοι περίοικοι της Μεσσηνίας δεν είχαν πλέον καμία ναυτική παράδοση μετά τη σταδιακή φυγή των Αχαιών της Πυλίας προς τη Μικρά Ασία και το Μεταπόντιο της Ιταλίας κατά το διάστημα 1200-600 π.Χ

Χαρούλα Αλεξίου ♫ Ο άνθρωπος του κάβου

http://www.rodiaki.gr/article.php?id=270443&catid=40&maincatid=39

''Η αληθινή τέχνη χαρακτηρίζεται από μια ακατανίκητη επιθυμία του δημιουργού.''-Albert Einstein 

Το δελφίνι από τα λίγα θηλαστικά που ζουν κάτω από το νερό

ΥΠΕΡΑΛΙΕΥΣΗ

Ζούμε μια ψευδαίσθηση ότι η θάλασσα είναι μια ανεξάντλητη πηγή, από την οποία μπορούμε να παίρνουμε ό,τι και όσο θέλουμε... Ας αναρωτηθούμε όμως: από πού προέρχεται η κουτσομούρα που τρώμε στην ταβέρνα; Με ποιο τρόπο αλιεύθηκε και τι μας στοιχίζει πραγματικά το ψάρι αυτό;

Η αλόγιστη και καταστροφική αλιεία συμβαίνει παντού! Αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ελληνικές θάλασσες και η αλιευτική μας οικονομία, με μεγάλα αλιευτικά σκάφη, όπως οι μηχανότρατες να καταστρέφουν το βυθό αφήνοντας ελάχιστη ζωή πίσω τους. Κάθε χρόνο μόνο από τις μηχανότρατες, τα μη δημοφιλή ψάρια που πετιούνται πίσω στη θάλασσα νεκρά, ξεπερνούν τους 15.000 τόνους. Πρόκειται για μια τεράστια σπατάλη ζωής, με αποτέλεσμα το 65% των ψαριών της χώρας μας ήδη να υπεραλιεύεται.

Έτσι, ο τρόπος με τον οποίο αλιεύονται η κουτσομούρα και τα άλλα εμπορικά ψάρια, μας στοιχίζει την υγιή κατάσταση των θαλασσών μας και το οξυγόνο που μας προσφέρουν, το ψάρι που δε θα έχουμε αύριο στο πιάτο μας, το μέλλον 40.000 παράκτιων  ψαράδων, την ταυτότητά μας. Aν θέλουμε λοιπόν και αύριο ζωντανές θάλασσες γεμάτες ψάρια, χρειαζόμαστε θαλάσσια καταφύγια και δραστικά μέτρα για την αλιεία σήμερα! Προστατεύοντας τις ελληνικές θάλασσες, προστατεύουμε τη δική μας ζωή.

Πώς ψαρεύει η μηχανότρατα;

Η μηχανότρατα είναι το λιγότερο επιλεκτικό από όλα τα αλιευτικά εργαλεία. Αδειάζει το βυθό και σπαταλά αλόγιστα τη θαλάσσια ζωή και το ψάρι μας. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το 45% της ψαριάς της δεν φτάνει ποτέ στις ψαραγορές, γιατί δεν έχει επαρκή εμπορική αξία. Έτσι, οργανισμοί όπως ο γόνος, μη δημοφιλή ψάρια, κοράλλια κ.α. πετιούνται πίσω στη θάλασσα αμέσως μετά την αλίευσή τους, νεκρά.

Αποτελείται από ένα τεράστιο δίχτυ που σύρεται από δύο συρματόσχοινα δεμένα σε δύο μεταλλικές πλάκες (πόρτες), οι οποίες ακουμπούν και ξύνουν τον πυθμένα διατηρώντας το δίχτυ ανοιχτό για να πιάσει τα ψάρια που βρίσκονται εκεί.

Σέρνοντας τις πόρτες και το δίχτυ στον πυθμένα, καταστρέφει ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα, που χρειάστηκαν εκατοντάδες χρόνια για να δημιουργηθούν, όπως αποικίες κοραλλιών και λιβάδια Ποσειδωνίας. Οικοσυστήματα που αποτελούν καταφύγια και τόπο αναπαραγωγής για πολλά είδη ψαριών.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΕΜΕΛΛΕ ΝΑ ΦΥΣΗΞΕΙ ΟΥΡΙΟ ΑΝΕΜΟ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!!!!...Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ "ΜΑΡΑΜΠΟΥ"..